GALIZA NAS "CHRONICLES OF ERI" (I): AS ETIMOLOXÍAS

Quizais o máis neutro que se poida dicir de Roger O'Connor (1762-1834) é que se tratou de todo un personaxe, sen dúbida. De fondas convicións nacionalistas (aínda que de familia protestante), a súa vida transcorreu entre a axitación política e relixiosa, os preitos familiares, os agobios económicos e o cultivo dunha personalidade, no mínimo, extravagante. Un exemplo é a propia imaxe que encabeza este artigo. Vedes a coroa sobre a que pousa a man? Non é casual: o noso amigo Roger, como reza o texto ao pé da ilustración orixinal, considerábase o único e verdadeiro "Ard Rí" (Rei Supremo) de Irlanda, ao terse por descendente e tocaio do último que ostentara tal distinción, Ruaidrí Ua Conchobair (anglicizado como Rory O'Connor). En fin, que se vos proe a curiosidade, tendes unha pormenorizada descrición da súa azarosa vida aquí mesmo.

DE MUNSTER Á CORUÑA (III): EXILIO E HIBERNOFOBIA

Xa temos falado aquí do éxodo que, nos comezos do século XVII e moi especialmente após a batalla de Kinsale, protagonizaron milleiros de católicos irlandeses con destino aos territorios setentrionais da Península Ibérica en xeral, e ao Reino de Galiza en particular. No que aínda non tiveramos tempo de afondar é nunha das consecuencias máis esperábeis e non por iso menos tristes que ese fenómeno produciu no imaxinario social da altura. E é que, cando esa afluencia continua de desterrados puxo seriamente a proba a capacidade das institucións para xestionaren e absorberen debidamente unha enxurrada humana de tales dimensións, non demoraron a aparecer certos fenómenos e actitudes que non poden deixar de nos resultar familiares... e rabiosamente actuais, de feito.

DE FISTERRA A IRLANDA: A VIAXE AO OUTRO MUNDO DE GYÖRGY GRISSAPHAN

 

György Grissaphan era un cabaleiro húngaro, daqueles de rancio avoengo e preclara estirpe, que aló polo século XIV servía o seu rei loitando en terras de Apulia, no reino de Nápoles. A ferocidade e crueldade de Grissaphan eran incontestábeis. En Italia cometeu "innúmeros danos e depredacións", asasinando vilmente milleiros de persoas e converténdose nun precursor do que hoxe chamariamos, sen dúbida, crimes de guerra.

A CONQUISTA DE IRLANDA: OS IERNOS

Hoxe vouvos falar dun antigo pobo galaico que xamais existiu, mais que para moitos historiadores (e durante bastante tempo) foi o auténtico responsábel pola colonización da illa de Irlanda: os iernos.

A ORIXE DOS IRLANDESES NUN (SUPOSTO) MANUSCRITO GALEGO

 

Cando me aburro (cousa que ultimamente acontece con maior frecuencia da desexábel, todo hai que dicilo), dáme  por fozar en vellas historias de Irlanda, case sempre á procura de referencias a Galiza. E nesta que vedes na imaxe de cabeceira aparece unha tan curiosa como suxestiva. Cóntovos.

SERPES, BARCOS DE PEDRA E MISIONARIOS IRLANDESES EN GALIZA

 

Na súa visita ao eremitorio da Misarela, no actual concello da Pobra do Caramiñal, o Padre Sarmiento describiu deste xeito tan expresivo aquel lugar afundido entre os barrancos da Serra da Barbanza: 

San Juan de la Misarela es uno de los sitios más lóbregos, solos, escarpados y estrechos que se puede imaginar para ermitaños. Ha sido monasterio de benedictinos. Después se dio a franciscanos, pero no pudiendo subsistir allí, se fueron a fundar a la Puebla del Deán.

ROLDÁN E RHIANNON

 

Rhiannon é, sen dúbida, unha das personaxes máis emblemáticas dos Mabinogi e, por tanto, do folclore galés (e céltico, en xeral). A pesar diso, ou talvez precisamente como consecuencia diso, a súa figura foi obxecto de numerosas interpretacións. E algunhas delas, de feito, parecen conectala con lendas de noso.